Paradijs

In het paradijs wandelden Adam en Eva met God in de tuin. Ik probeer me dat wel eens voor te stellen hoe dat was. Genieten van de natuur, genieten van elkaar. Zij deelden wat hen bezighield, ze lachten samen, misschien hadden ze een picknick in het gras. Zij liepen samen met hun Vader door de tuin, ze genoten van elkaar en deelden wat hen bezig hield. Dit is wat de Vader wilde, wat zijn bedoeling was.

Op het plein in Jeruzalem stond Jezus samen met Barabbas op een podium. Barabbas werd vrijgelaten en Jezus werd weggevoerd om gegeseld te worden, bespot door de mensen en aan het kruis gehangen. Jezus, de Zoon van God, wandelde met zijn vader door de tuin. Hij deelde alles met zijn Vader. Zij lachten samen, hadden een picknick in het gras. Hij deed alles wat de Vader van hem vroeg, elke verleiding weerstond hij.

Er is iets gebeurd in het paradijs. Het is nu zo gemakkelijk om niet te genieten, van de natuur niet, van elkaar niet. We houden onze gedachten voor ons zelf. Het is zo moeilijk om te verbinden met de ander. Met onze Vader lijkt het soms onmogelijk. Maar Jezus stond op uit de dood en in de tuin bij het graf ontmoette Maria een man waarvan ze dacht dat hij de tuinman was. Hij zei; “Zeg hun dat Ik terugga naar mijn Vader die ook jullie Vader is. Naar mijn God die ook jullie God is”